Wie ben ik?  Waarom ben ik hier?  Is er meer tussen hemel en aarde? Is er een leven na de dood?  Dit zijn een paar van die vragen die mij als puber al fascineerden. Ik kon uren s'nachts naar een sterrenhemel kijken en intuïtief wist ik dat de werkelijkheid zoals we die ervaren niet volledig was. Als puber had ik behoefte aan antwoorden en ik merkte dat mijn volwassen omgeving dit maar lastige thema's vond. Laat staan dat ik hierover een goed gesprek kon voeren.

 Mijn nieuwsgierigheid en zoektocht naar kennis, inzicht en wijsheid zal nooit helemaal verdwijnen. Nu 35 jaar later pas ik zoveel mogelijk toe wat ik geleerd heb en deel mijn inzichten met mensen die hiervoor open staan. Inmiddels liggen een aantal puzzelstukjes op hun plek. Ik weet dat ik een ziel ben met een menselijke ervaring die ervoor gekozen heeft om in dit leven te werken aan zijn specifieke missie. Namelijk mensen, incl. mezelf, onafhankelijk maken in denken, voelen en handelen met als resultaat innerlijke vrede, harmonie en vrijheid.

De route die ik sindsdien heb bewandeld en de hulpmiddelen die ik heb gevonden is te vergelijken met het leggen van een puzzel zonder precies het plaatje te kennen.

Elk puzzelstukje verteld iets over jezelf, je talenten maar ook je diepste angsten. Het is één ding dat je je angsten leert kennen maar het is heel iets anders om deze angsten te erkennen en te transformeren.  Angst voor tekort en daaraan gekoppeld bestaansangst zijn mijn twee grootste angsten. Ik heb ze nog steeds niet helemaal kunnen transformeren en in sommige crisismomenten steken ze weer de kop op. 

Wat mij buitengewoon fascineert is dat het leven vol aanwijzingen en hints zit, je moet ze herkennen en leren lezen. Maar niemand krijgt in zijn opgroeien hiervoor een handleiding. Om terug te komen op mijn angsten: je buitenwereld is opvallend vaak een reflectie van je innerlijke overtuigingen en dus ook je angsten. 

Ik probeer zo goed mogelijk mijn missie uit te dragen door het voortouw te nemen, nieuwe wegen te onderzoeken en deze uit te testen. Ik wil je vooral inspireren dat autonomie en vrijheid mogelijk zijn en je daarbij te ondersteunen in je zoektocht.  Enerzijds door mijn ervaringen te delen en anderzijds alle hulpmiddelen  die ik onderzocht heb en toepas, beschikbaar te maken. Jouw ondersteunen in je persoonlijke groei biedt ons beiden de mogelijkheid te werken aan onze missie op aarde. En als het moet, kan ik een team van fijne medereizigers inschakelen die ook een stuk van je puzzel helpen mee leggen. 

Mijn levensmotto sluit dan ook nauw aan bij die van Gandhi:

Beste medereiziger, gast op deze prachtige planeet, herken de aanwijzingen op je levenspad.

Een persoonlijke crisis is vaak het startschot van een nieuw begin. Het vraagt moed en lef om gehoor te geven aan deze wake-up-call. Je bent niet alleen en je staat er ook niet alleen voor. 

Ik nodig je alvast uit voor een goed gesprek en wie weet ben jij straks je eigen puzzel aan het leggen. 

Immers; thuis komen bij jezelf is het mooiste geschenk dat de reis door het leven je kan bieden.